به گزارش رودسریها، قریب ۵۰ روز از ابتدای اغتشاشات در کشور گذشت و مانند همیشه ملت بصیر و انقلابی ایران، فتنه انگیزی معاندین را با حضورشان در این ایام بارها پاسخ محکمی دادند، اما خبری از گروه‌های سیاسی مدعی بابصیرت نبود.این اتفاق در همه سالهای پس از پیروزی انقلاب بارها رخ داده چه در فتنه ۸۸ و چه در فتنه ۱۴۰۱، سکوت راهکارشان بوده ولی اینان وقتی سکوت‌شان پایان می‌یابد که منافع شخصی‌شان در گرو باشد، این را نیز بارها دیده‌ایم …
به عنوان مثال؛ مطلبی که روز گذشته با عنوان «نامه شکایت آمیز حامیان دولت به رئیس جمهور» از سوی این بصیران سیاسی منتشر شد که در طول این ۵۰ روز خبری از حضور و حتی بیانیه‌شان در محکومیت اغتشاشات نبود و آنچیزی که اینان امروز دغدغه‌شان گل کرده است، عدم حضورشان در بدنه دولت سیزدهم هست!
اما بهتر است امضاکنندگان این نامه را بشناسیم و ببینیم چگونه جایگاه‌ها را حتی برای خودشان خواسته‌اند و خبری از حضور مردم در این جایگاه‌ها کم‌رنگ تر از آنچیزی است که فکر می‌کنید:
شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی استان گیلان: نظرعلی علیزاده
ستاد مردمی نخبگان آیت الله رئیسی در استان گیلان: نظرعلی علیزاده
جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی گیلان : نظرعلی علیزاده
انجمن اسلامی پزشکان گیلان: مجید دلاور
ستاد انتخاباتی جوانان استان گیلان: مجید دلاور
ستاد انتخاباتی برای مردم استان گیلان: مجید دلاور
جبهه پایداری انقلاب اسلامی گیلان: ابراهیم رئوف حق پرور
جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی گیلان: رضا دوست جلالی
ستاد مردمی ایران قوی در استان گیلان: رضا دوست جلالی
جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی گیلان: سیدحمزه طاهری
جمعیت جانبازان انقلاب اسلامی گیلان: منصور قربانی
جبهه ایستادگی ایران اسلامی استان گیلان: محمدرضا واصلی
حزب توسعه و عدالت ایران اسلامی استان گیلان: هادی محمدزاده
کانون دانشگاهیان ایران اسلامی استان گیلان : دکتر دوستار (قائم مقام)
حزب یاران انقلاب اسلامی استان گیلان: رئوفی
جامعه اسلامی کارمندان گیلان: وحید مهدوی
جامعه اسلامی مهندسین استان گیلان: جبار باباهادی
ستاد انتخاباتی فرهنگیان استان گیلان: حزنی
اما نکته پایانی؛ آقایان همانگونه که سیدابراهیم رئیسی در دوران انتخابات گفتند: «مردم خادم خودشان را می‌شناسند، لزومی نمی‌بینم اعضای ستادهای انتخاباتی‌ام در کابینه حضور داشته باشند» پیشنهاد می‌کنیم گوشه‌ای از کار را گرفته و به دولت مردمی‌انقلابی سیزدهم کمک کنید نه آنکه سنگ راه‌شان باشید.
[۱]